Η έκδοση θα έχει τίτλο «Αρμενίζοντας στο χρόνο με καράβι το 3ο Δημοτικό Σχολείο μας» και ο συγγραφέας-ερευνητής έβαλε την ψυχή του σε αυτό, όπως μας τόνισε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας, κ. Βαγγέλης Καινούργιος.
Το www.atpreveza.gr συνάντησε τον κ. Μουρεζίνη και τον κ. Καινούργιο, οι οποίοι μας έδωσαν μια πρώτη «γεύση» για την ομολογουμένως πρωτότυπη και καθ' όλα αξιοπρόσεκτη προσπάθεια, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την ένταξη της Πρέβεζας στο επίσημο ελληνικό κράτος. Είναι δεδομένο όμως πως στην εκδήλωση του Μαϊου επιφυλάσσουν και πολλές εκπλήξεις, συγκινητικές για τους παλαιότερους που θα βρεθούν στην πρώην «Όαση».
Μιλώντας στην ιστοσελίδα μας, ο διευθυντής του σχολείου ανέφερε:
«Πρόκειται για μια προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας μας η οποία είναι μοναδική περίπτωση για τα σχολεία της περιοχής μας, που ξεκίνησε από μια φιλόδοξη και φιλότιμη προσπάθεια του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας, ο οποίος είναι πάρα πολύ δραστήριος και τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια που προΐσταμαι εγώ του σχολείου μας έχει βοηθήσει αφάνταστα και υλικά και ηθικά. Σε συνεργασία λοιπόν με το σύλλογο ξεκινήσαμε μια προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας του σχολείου, δεν θέλαμε όμως αυτή η προσπάθεια να έχει έναν «στεγνό» ακαδημαϊκό χαρακτήρα. Θέλαμε κάτι διαφορετικό. Πιστεύουμε ότι το σχολείο πρέπει να είναι προσανατολισμένο και ανοιχτό στην κοινωνία, να δίνει και να παίρνει και θέλαμε αυτή η προσπάθεια να έχει να κάνει και με την ιστορία του τόπου μας και μάλιστα με την κοινωνική του ιστορία. Και όλα αυτά αν θα μπορούσαν να δεθούν και με την επέτειο της εκατονταετηρίδας θα ήταν ακόμη καλύτερα και φροντίσαμε αυτή η προσπάθεια να ενταχθεί και στο καλεντάρι του δήμου για τα 100 χρόνια και θα προχωρήσουμε και παρακάτω. Ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων προσέγγισε τον γνωστό Πρεβεζάνο κ. Παναγιώτη Μουρεζίνη, ο οποίος υπήρξε και μαθητής του σχολείου μας, και ο οποίος με πάρα πολλή αγάπη και μεράκι διέθεσε απεριόριστο χρόνο και κατέβαλε πολύ κόπο για να μαζευτούν αυτές οι εκατοντάδες φωτογραφίες, ένα μεγάλο υλικό από το οποίο θα δείτε μόνο ένα τμήμα του στο βιβλίο.
Το βιβλίο βρίσκεται στο τυπογραφείο και εμείς απλώς έχουμε κανονίσει με το δήμο Πρέβεζας να γίνει η εκδήλωση στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου στις 10 Μαΐου στις 21:30. Θέλουμε να δώσουν το ''παρών'' η εκπαιδευτική κοινότητα της πόλης και άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους εδώ στο 3ο δημοτικό σχολείο, να θυμηθούν και να πάρουμε κι εμείς πράγματα από αυτούς. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν δύο παλιοί μαθητές του σχολείου μας οι οποίοι έχουν διαπρέψει στον ακαδημαϊκό και κοινωνικό στίβο. Ο πρόεδρος του ιδρύματος Ακτία Νικόπολις κ. Νίκος Καράμπελας και ο πρώην πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιχαήλ Λουκάς. Επίσης ως έκπληξη θα έχουμε και ένα μουσικό κομμάτι με τοπικούς καλλιτέχνες που θα δώσουν έναν νοσταλγικό τόνο στην εκδήλωση.
Καταλήγοντας να σημειώσω πως είναι μια αρχή για να μελετηθεί περισσότερο η ιστορία της εκπαίδευσης στην Πρέβεζα. Δυστυχώς είμαστε από τις λίγες πόλεις που έχουμε κακή σχέση με τα αρχεία οποιουδήποτε είδους, τα αρχεία των σχολείων της Πρέβεζας δυστυχώς έχουν χαθεί και ελάχιστα έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα.
Γίνεται μια αξιόλογη περίπτωση από τα γενικά αρχεία του κράτους και τον κ. Σκλαβενίτη και εύχομαι αυτή η προσπάθεια να είναι μια αρχή για να δούμε ξανά την ιστορία της εκπαίδευσης στον τόπο μας, να συμπληρώσουμε τα κενά που λείπουν και αφορμή για αυτό ας γίνει η ιστορία του 3ου δημοτικού σχολείου, η οποία είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση ενός σχολείου που ξεκινάει από τα χρόνια ουσιαστικά της Τουρκοκρατίας. Το μεγάλο μας βιβλίο ξεκινάει πριν το ’12 ως βιβλίο του παρθεναγωγείου Πρεβέζης, το ίδιο αυτό βιβλίο συνεχίζει μετά το ’12 ως βιβλίο του δημοτικού σχολείου θηλέων Πρεβέζης μέχρι το ’29 και στη συνέχεια το ίδιο βιβλίο μητρώου συνεχίζει ως Γ’ δημοτικό σχολείο Πρέβεζας. Είναι πραγματικά ένα ταξίδι στο χρόνο που φτάνει μέχρι τις μέρες μας και θέλουμε μέσα από αυτή την ιστορία να αντλήσουμε πράγματα και να αντλήσουμε καύσιμα για το μέλλον. Και φέτος συμπληρώνονται και 60 χρόνια λειτουργίας σε αυτό το κτίριο εδώ».
Από την πλευρά του, ο κ. Παναγιώτης Μουρεζίνης, συμπλήρωσε: «Σε αυτή την προσπάθεια που έκανα, το δαδί για να ανάψει η φωτιά ήταν ένα τηλεφώνημα από τον Νίκο Καράμπελα, ο οποίος εκ μέρους του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων μου ζήτησε να φτιάξω ένα βιβλιαράκι για το 3ο δημοτικό σχολείο, όχι ακριβώς ως ιστορία αλλά ένα... ''ταξίδεμα''. Για αυτό και ο τίτλος του βιβλίου είναι «Αρμενίζοντας στο χρόνο με καράβι το 3ο δημοτικό σχολείο μας» και αυτό τα λέει όλα. Το 3ο δημοτικό σχολείο είναι συνέχεια του παλιού παρθεναγωγείου σε ένα κτίριο που σήμερα είναι το ΚΑΠΗ και το δημοτικό ωδείο. Δυστυχώς δεν μπόρεσα πουθενά να βρω φωτογραφία από εκείνο το κτίριο με το οποίο με συνέδεε μια σχέση ζωής και η σφραγίδα όλης αυτής της προσπάθειας θα ήταν η απεικόνιση του κτιρίου που ήταν παρθεναγωγείο επί τουρκοκρατίας, από το 1912 ως το 1929 σχολείο θηλέων και μετά ως Γ’ δημοτικό σχολείο. Ένας λόγος που δέχθηκα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα ήταν η σύνδεσή μου με αυτό το κτίριο στο οποίο έζησα ως λυκόπουλο, ως μαθητής στις πρώτες τάξεις αλλά και ως κάτοικος με την οικογένειά μου και άλλες έξι οικογένειες ως φιλοξενούμενοι του δήμου για δυόμισι χρόνια.
Έδωσα όλο μου τον εαυτό σε αυτό το έργο, δεν ξέρω κατά πόσο πέτυχα ή όχι αλλά έκανα μια κατάθεση ψυχής για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι πως ήταν τότε τα σχολεία, πως λειτουργούσαν, τις γυμναστικές επιδείξεις που γίνονταν, και να μείνει για τις γενιές που θα έρθουν».
